Πώς να βοηθήστε τους εφήβους να διαχειριστούν την απόρριψη
Η απόρριψη είναι αναπόφευκτη, αλλά οι έφηβοι που την αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά μπορεί να δυσκολεύονται να τη διαχειριστούν. Η Katie Kurley, κλινική κοινωνική λειτουργός, προτείνει τρόπους για να τους βοηθήσετε.
Η απόρριψη έρχεται σε διάφορες μορφές κατά τη διάρκεια των εφηβικών χρόνων. Οι έφηβοι βιώνουν απορρίψεις όπως να κοπούν από την ομάδα ή να χάσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα θεατρικό έργο από έναν άλλο συμμαθητή. Αυτές οι απορρίψεις μπορεί να βιώνονται ως τεράστιες και σαρωτικές τη στιγμή εκείνη, αλλά οι έφηβοι βιώνουν επίσης και ένα ευρύ φάσμα μικρο-απορρίψεων κάθε μέρα. Οι μικρο-απορρίψεις μπορεί να περιλαμβάνουν το σνομπάρισμα από έναν φίλο στο διάλειμμα, το πρόσωπο που τους ενδιαφέρει να πει όχι σε ένα ραντεβού ή να νιώθουν παραγκωνισμένοι στα κοινωνικά δίκτυα.
Όποιο κι αν είναι το μέγεθος της απόρριψης, η ουσία παραμένει ίδια: η απόρριψη πονάει. Βιώνεται ως το αντίθετο της αποδοχής και της εκτίμησης. Στο μυαλό των εφήβων, η απόρριψη αλλάζει τον κόσμο τους. Είναι εύκολο για τους ενήλικες να αξιολογήσουν την κατάσταση ως ένα μικρό εμπόδιο, ένα ακόμα κομμάτι της ζωής που πρέπει να ξεπεραστεί και να προχωρήσουμε. Ο ενήλικας μπορεί να βλέπει την ακραία αντίδραση του έφηβου στην απόρριψη ως υπερβολή, αλλά για τον έφηβο που προσπαθεί να διαχειριστεί την απόρριψη ο φόβος είναι πολύ αληθινός.
Ενώ κάποιοι έφηβοι φτάνουν στα άκρα για να αποφύγουν την απόρριψη, παίζοντας εκ του ασφαλούς, μένοντας εντός των ορίων εκείνων που γνωρίζουν ότι μπορούν να καταφέρουν και αποφεύγοντας οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ως ρίσκο, η αλήθεια είναι ότι η απόρριψη δεν μπορεί να αποφευχθεί. Η απόρριψη είναι ένα άβολο κομμάτι της ζωής που όλοι οι έφηβοι πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται καθώς προετοιμάζονται για την ενήλικη ζωή.
Η διαχείριση της απόρριψης περιλαμβάνει το ξεκαθάρισμα δυο πολύ σημαντικών θεμάτων: Τι νιώθουμε και τι σκεφτόμαστε; Αυτά τα δυο συχνά υπάρχουν σε μια κυκλική σχέση, με την έννοια ότι τα συναισθήματα μπορούν να επηρεάσουν τις σκέψεις και οι σκέψεις μπορούν, με τη σειρά τους, να επηρεάσουν τα συναισθήματα. Το να αγνοήσουμε οποιοδήποτε από τα δυο (ή και τα δυο) δε θα ελαττώσει τον πόνο της απόρριψης, αλλά ο διαχωρισμός τους και η αντιμετώπιση του κάθε ενός μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της συναισθηματικής αντίδρασης στην απόρριψη.
Τα καλά νέα είναι ότι μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να πορευθεί μέσα από τη μάχη του να διαχειριστεί την απόρριψη. Δοκιμάστε τις παρακάτω κατευθυντήριες γραμμές για να βοηθήσετε τον έφηβό σας να διαχειριστεί τα περίπλοκα συναισθήματά του.
Αναγνωρίστε την.
Ενώ η απαξίωση της απόρριψης μπορεί να φαίνεται σωστή για το γονέα που έχει την αποστολή να προστατεύσει το παιδί του από τον συναισθηματικό πόνο, μπορεί στην πραγματικότητα να εντείνει τον πόνο. Η απόρριψη κάνει το παιδί να νιώθει απομονωμένο και ο έφηβος ήδη το γνωρίζει αυτό. Αυτό που έχει ανάγκη είναι συμπόνοια, κατανόηση και κάποιον να τον ακούσει. Δε χρειάζεται να ακούσει ότι ο πόνος του δεν έχει σημασία, όταν για τον ίδιο φαίνεται να είναι το μόνο πράγμα που έχει σημασία.
Αυτό που χρειάζεται να κάνετε είναι να πείτε τα πράγματα με το όνομά τους. Μιλήστε για στις λεπτομέρειες της απόρριψης και ενθαρρύνετε τον έφηβό σας να κατονομάσει τα πολλά συναισθήματα που τον κατακλύζουν ως αντίδραση στην απόρριψη. Η κατονομασία των συναισθημάτων είναι το πρώτο βήμα για να τα διαχειριστεί και να τα ξεπεράσει. Αν ο έφηβός σας δεν μπορεί (ή δε θέλει) να κάνει το βήμα αυτό, ονοματίστε εσείς αυτό που βλέπετε. «Σε χώρισε το κορίτσι σου και πιθανόν να νιώθεις απόρριψη, λύπη, ακόμα και θυμό. Όλα αυτά τα συναισθήματα είναι μια απολύτως φυσιολογική αντίδραση σε αυτό που συνέβη.» Βοηθώντας το παιδί σας να κατανοήσει ποια συναισθήματα νιώθει και γιατί τα νιώθει, θα το βοηθήσει να αντιμετωπίσει κάθε είδους κατάσταση, όχι μόνο την απόρριψη.
Παραμείνετε αντικειμενικοί.
Μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να φωνάξετε γιατί η πρώην κοπέλα του κάνει τεράστιο λάθος χωρίζοντάς τον, αλλά η αντίδραση σε κατάσταση θυμού το μόνο που κάνει είναι να εντείνει την αρνητική συναισθηματική αντίδραση του έφηβου. Οι έφηβοι, όταν είναι σε κατάσταση στρες, παρατηρούν τους γονείς τους για μη λεκτικά σημάδια. Είναι απαραίτητο να παραμείνετε ήρεμοι και αντικειμενικοί μπροστά στην απόρριψη, για να δείξετε στον έφηβό σας ότι η αγάπη σας είναι άνευ όρων και πως αυτή η απόρριψη δε θα καταστρέψει τη ζωή του στην πραγματικότητα. Η θυμωμένη αντίδραση σε κάθε απόρριψη ενθαρρύνει ένα αίσθημα αξίωσης και δυσχεραίνει τη διαχείριση των αναπόφευκτων απορρίψεων.
Συνδεθείτε.
Αυτή είναι η στιγμή να επικοινωνήσετε συμπόνοια και κατανόηση. Παραδεχθείτε ότι δε γνωρίζετε πώς ακριβώς αισθάνεται ο έφηβός σας τη στιγμή αυτή, αλλά ότι ξέρετε πώς είναι να δέχεται απόρριψη. Αυτό θα ανοίξει την πόρτα για συζήτηση. Οι έφηβοι δε θέλουν απαραίτητα οδηγίες βήμα προς βήμα για το πώς θα ξεπεράσουν την απόρριψη, αλλά θέλουν να συνδεθούν και να μιλήσουν γι αυτό.
Μπορείτε να γεφυρώσετε το χάσμα μεταξύ σας μιλώντας για το πώς μάθατε από τις εμπειρίες σας και για τις επώδυνες αναμνήσεις της απόρριψης που βιώσατε εσείς ως έφηβοι. Ενώ οι εμπειρίες σας δεν είναι ακριβώς οι ίδιες, μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε για να μιλήσετε για το πώς νιώσατε, πώς αντιδράσατε και τι κάνατε για να συνέλθετε.
Αξιολογήστε το σκεπτικό του.
Όταν οι έφηβοι εγκλωβιστούν σε έναν αρνητικό κύκλο σκέψης, μπορεί να αναπτύξουν έναν αρνητικό πυρήνα πεποιθήσεων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη αυτοεκτίμηση και μελλοντικό κίνδυνο αποστροφής. Ουσιαστικά, όταν οι έφηβοι νιώθουν ότι δεν μπορούν να επιτύχουν, αποφεύγουν την προσπάθεια.
Εξηγήστε στον έφηβό σας ότι όλοι έχουμε έναν αρνητικό εσωτερικό κριτή που καθοδηγεί τις σκέψεις μας μερικές φορές. Ο εσωτερικός κριτής δεν είναι το πρόβλημα. Αυτό που επιλέγουμε να κάνουμε με τις αρνητικές σκέψεις είναι το θέμα. Μοιραστείτε μερικές σκέψεις που περνάνε από το μυαλό σας, όταν ο εσωτερικός σας κριτής «φωνάζει». Μιλήστε για το πώς νιώθετε ως αποτέλεσμα των σκέψεων αυτών. Τέλος, Μοιραστείτε τρόπους που επαναπροσδιορίζετε αυτές τις αρνητικές σκέψεις για να εστιάσετε ξανά στις θετικές σκέψεις.
Βοηθώντας τους εφήβους να αποδεχθούν τα αρνητικά συναισθήματα, να εκφράσουν τις αρνητικές τους σκέψεις και να επαναπροσδιορίσουν τις σκέψεις τους, τους δίνετε εργαλεία για να διαχειριστούν μελλοντικές απορρίψεις και άλλες στρεσογόνες καταστάσεις. Όταν κανονικοποιούμε τη διαδικασία, οι έφηβοι εσωτερικεύουν τις δεξιότητες αυτές και μπορούν καλύτερα να τις χρησιμοποιήσουν, όταν συναντούν την απόρριψη.
Η απόρριψη είναι αναπόφευκτη, ακόμα κι αν εσείς, ως γονέας, προσπαθείτε να την αποφύγετε για λογαριασμό του παιδιού σας. Το παιδί σας θα αντιμετωπίσει την απόρριψη, αλλά αν εσείς το βοηθήσετε χρησιμοποιώντας τα εργαλεία αυτά και ενθαρρύνοντας τους δικούς του μηχανισμούς διαχείρισης, θα μπορεί να την ξεπεράσει.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.psycom.net/help-te