Πώς να σταματήσετε την γκρίνια του παιδιού σας για προσοχή

Μια κοινή ερώτηση από γονείς διατυπώνεται κάπως έτσι: «Πώς να κάνω το παιδί μου να παίξει λίγο μόνο του; Δεν με αφήνει να μαγειρέψω ή να κάνω οτιδήποτε!» Κάποιες προτάσεις που μπορούν να βοηθήσουν είναι οι παρακάτω.


Γεμίστε τον συναισθηματικό κουβά του παιδιού σας.


Κάποιες φορές, όταν τα παιδιά μάς γκρινιάζουν για να συμμετέχουμε στο παιχνίδι τους (ακόμα και αν νιώθουμε ότι παίζαμε μαζί τους όλη μέρα), εκφράζουν κάτι σημαντικό σε εμάς. Έχουν μια ανάγκη εκείνη τη στιγμή για πολλή αγάπη. Είμαστε πολυάσχολοι άνθρωποι, έχουμε παιδιά να προσέξουμε, φαγητό να βάλουμε στο τραπέζι, δουλειά που κάνει τις ειδοποιήσεις στο τηλέφωνο να μη σταματούν, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να ελεγχθούν κλπ. Τα παιδιά μας μάς ακολουθούν σε αυτή τη διαδρομή, αλλά μερικές φορές απλώς θέλουν να πουν: «Σταμάτα, μαμά/μπαμπά! Κοίτα με. Σε παρακαλώ, πάρε με αγκαλιά!» Δυστυχώς, συχνά αυτό ακούγεται σαν γκρίνια.


Αλλάξτε ελαφρώς τη ρουτίνα σας. Για παράδειγμα, επιστρέφετε από το σούπερ μάρκετ με ένα σωρό σακούλες. Αντί να αρχίσετε να τακτοποιείτε τα ψώνια και να έρθει το νήπιό σας να σας γκρινιάξει, αφιερώστε του 5 λεπτά για να το πάρετε αγκαλιά πρώτα. Παίξτε μαζί του, τραγουδήστε ένα χαζό τραγουδάκι και ταχτιρτίστε το στο γόνατό σας. Μετά μπορείτε να το προσκαλέσετε να σας βοηθήσει να τακτοποιήσετε τα ψώνια ή να φέρει μαζί του ένα παιχνίδι, για να παίξει καθώς σας παρακολουθεί.


Όταν τα παιδιά είναι μεγαλύτερα, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι, μόλις επιστρέψουν από το σχολείο, κάθεστε μαζί και τρώτε, πριν αρχίσουν το διάβασμα και εσείς ασχοληθείτε με τα μέιλ σας ή τα τηλεφωνήματά σας. Αυτό δίνε χρόνο να συνδεθείτε, να μοιραστείτε ιστορίες και να γεμίσετε μπαταρίες.


Αγκαλιάστε τα μέχρι να σας ξεφύγουν.


Το παιδί σας έρχεται και γκρινιάζει για να παίξετε μαζί του. Κατεβείτε στο επίπεδό του ή σηκώστε το και δώστε του μια τεράστια αγκαλιά. Η μεγάλη διαφορά εδώ είναι να περιμένετε μέχρι να αποτραβηχτεί από την αγκαλιά σας. Μπορεί να διαρκέσει περισσότερο απ? ό,τι περιμένατε. Αυτό βοηθάει να γεμίσει τον συναισθηματικό κουβά του.


Προσκαλέστε τα να συμμετέχουν.


Προσκαλέστε το παιδί σας να εμπλακεί στην καθημερινότητά σας. Ένα μικρό σκαλοπατάκι στην κουζίνα σημαίνει ότι μπορεί να σκαρφαλώσει και να δει τι συμβαίνει. Ένα μεγαλύτερο παιδί μπορεί να σας δώσει ένα μπολ, να στρώσει το τραπέζι ή να καθαρίσει τα λαχανικά.


Δώστε τους επιλογή.


Προσφέρετε μια επιλογή, όπως «Μπορείς να με βοηθήσεις να μαγειρέψω ή μπορείς να φέρεις ένα από τα αυτοκινητάκια σου να παίξεις εδώ στην κουζίνα». Αυτού του είδους οι επιλογές μπορεί να είναι λογικές για ένα δίχρονο παιδί. Ίσως να μπορέσετε ακόμα να προσφερθείτε να το βοηθήσετε να επιλέξει κάποιο παιχνίδι και να το φέρει στην κουζίνα. Είναι θέμα της δικής μας στάσης. Αν δει αντίσταση, θα γκρινιάζει όλο και πιο πολύ. Αν όμως το βοηθήσετε, είναι πιο πιθανό να είναι συνεργάσιμο.


Δώστε χρήσιμη ανατροφοδότηση όταν παίζουν μόνα τους.


Μην ξεχνάτε τη φράση «Πιάστε τα να κάνουν καλό.» Δεν χρειάζεται να είστε ο εμψυχωτής του παιδιού σας, αλλά μπορείτε να τονίζετε το πότε ήταν βοηθητικό ή έπαιξε μόνο του, ενώ εσείς μαγειρεύατε. «Σε ευχαριστώ που διασκέδαζες τον εαυτό σου. Τώρα έχουμε ένα νόστιμο γεύμα έτοιμο για να το απολαύσουμε όλοι μαζί.»


Χτίστε το σταδιακά.


Είναι δύσκολο για μερικά παιδιά να παίξουν μόνα τους. Σε κάποιες περιπτώσεις, είναι καλύτερα να παίξετε μαζί και να πετάγεστε στην κουζίνα για λίγα λεπτά και μετά να επιστρέφετε στο παιδί σας. Μπορείτε να του προσφέρετε την επιλογή να έρθει μαζί σας ή μπορεί να κλάψει. Και πάλι, δείξτε ενσυναίσθηση, αλλά κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε, δηλαδή πηγαίνετε στην κουζίνα και επιστρέψτε. Μετά μπορείτε σταδιακά, σε διάστημα κάποιων εβδομάδων να αρχισετε να αυξάνετε το διάστημα που περνάτε στην κουζίνα.

 

 


Πηγή:

https://themontessorinotebook.com/is-your-child-always-nagging-for-your-attention