Οι λέξεις μπούμερανγκ

Σας ξαφνιάζουν μερικές φορές τα λόγια των παιδιών σας, επειδή μοιάζουν σημαντικά με κάτι που έχετε πει εσείς; Αυτές οι «λέξεις μπούμερανγκ» μπορεί να είναι κάτι καλό ή τουλάχιστον όχι κάτι τόσο κακό. Όταν ακούμε τα παιδιά μας να επαναλαμβάνουν τα λόγια μας, είναι μια υπενθύμιση για το πόσα πολλά αντιγράφουν από εμάς τα παιδιά. Επίσης, αποκτάμε μια νέα εκτίμηση για το πώς τα λόγια αυτά ακούγονται από τον δέκτη τους.

Πού το έχω ξανακούσει αυτό;

Μια μαμά ανέφερε ότι βρισκόταν στο δωμάτιο της 6χρονης κόρης της, όταν κατά λάθος έριξε ένα παιχνίδι από το κομοδίνο της. Η κόρη της είπε αυστηρά: «Μαμά, την επόμενη φορά να είσαι λίγο πιο προσεκτική!» Η μαμά ξαφνιάστηκε από αυτό το σχόλιο που ακούστηκε αγενές.

Δυστυχώς, συνειδητοποίησε ότι η κόρη της είχε μάθει τα ακριβή αυτά λόγια από την ίδια. Θυμήθηκε πόσο συχνά θύμιζε στην κόρη της να είναι πιο προσεκτική, όταν έκανε ένα λάθος. Ακούγοντας αυτές τις λέξεις να απευθύνονται στην ίδια, κατανόησε πόσο αυστηρές ακούγονται. Τώρα η μαμά προσπαθεί να δείχνει περισσότερη ενσυναίσθηση, όταν η κόρη της κατά λάθος χύνει κάτι αντί να την επιπλήττει λέγοντάς της να είναι πιο προσεκτική στο μέλλον.

Η επανάληψη γνώριμων φράσεων

Όταν τα παιδιά του είχαν προβλήματα, ένας μπαμπάς τους απαντούσε «Ε, δεν είναι και το τέλος του κόσμου!» Η φράση αυτή επέστρεψε να τον στοιχειώσει ένα βράδυ που έκαναν κάμπινγκ. Ήταν σκοτεινά και ο μπαμπάς είχε κουραστεί. Το τελευταίο πράγμα που είχε προγραμματίσει πριν πέσουν για ύπνο ήταν να ετοιμάσει την καφετιέρα για το επόμενο πρωί. Δυστυχώς, ολόκληρο το κουτί με τον καφέ χύθηκε και ο μπαμπάς θύμωσε. Τότε άκουσε την κόρη του να λέει «Ε, δεν είναι και το τέλος του κόσμου!» Ο μπαμπάς δεν βρήκε τα λόγια αυτά καθόλου παρηγορητικά ή βοηθητικά. Συνειδητοποίησε ότι η κόρη του μάλλον ένιωθε το ίδιο κάθε φορά που ο ίδιος έλεγε τα λόγια αυτά.

Κλείνοντας τις συζητήσεις με το «Γιατί έτσι!»

Η Λούσι θυμάται το σημείο καμπής στη σχέση της με τη μαμά της πριν από 50 χρόνια. Τότε είχε αποφοιτήσει από το γυμνάσιο και ρώτησε τη μαμά της αν θα μπορούσε μετά τη γιορτή της αποφοίτησης να πάει με τις φίλες της στη λίμνη. Μια από τις άλλες μαμάδες θα τις πήγαινε στη λίμνη και θα τους πήγαινε φαγητό. Η μαμά της απάντησε «Δεν θα πας». Όταν η Λούσι ρώτησε τη μαμά της γιατί δεν πάει, η απάντηση που πήρε ήταν «Γιατί έτσι!»

Η Λούσι εξοργίστηκε με την απάντηση της μαμάς της. Θυμωμένα της είπε ότι εκείνη θα πήγαινε στη λίμνη με τις φίλες της, παρόλο που η μαμά της τής το απαγόρευσε. Όταν η μαμά της τη ρώτησε γιατί θα έκανε κάτι τέτοιο, η Λούσι απάντησε «Γιατί έτσι!» Η Λούσι όντως πήγε στη λίμνη με τις φίλες της εκείνη την ημέρα. Η σχέση της με τη μητέρα της παρέμεινε ψυχρή και χωρίς τρυφερότητα για πολλά χρόνια.


Μιλήστε στα παιδιά σας όπως θα θέλατε να σας μιλούν κι εκείνα.

Αν θέλουμε τα παιδιά μας να μάς φέρονται με σεβασμό και συμπόνοια, τότε πρέπει να αρχίσουμε να τους φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Για παράδειγμα, αντί να σταματάμε μια συζήτηση με το «Γιατί έτσι!», μπορούμε να δοκιμάσουμε μια καλύτερη προσέγγιση, όπως το να ακούμε με περισσότερη προσοχή τα αιτήματα των παιδιών και να ρωτάμε ερωτήσεις σχετικά με τις ανησυχίες μας πριν αποφασίσουμε. Οι εξηγήσεις που δίνονται με σεβασμό κατόπιν σκέψης βοηθούν στη διατήρηση μιας καλής σχέσης με τα παιδιά μας, ακόμα κι αν η απόφαση είναι εκείνη που δεν ήθελαν.

Αυτό που λέμε στα παιδιά μας επηρεάζει αυτό που εκείνα λένε σε άλλους. Επιλέξτε τις λέξεις σας με προσοχή, ώστε, όταν σας γυρίσουν μπούμερανγκ, να είστε χαρούμενοι με αυτά που θα ακούσετε.

 

Πηγή:

https://www.pricelessparenting.com/documents/boomerangwords