Πρέπει το παιδί μου να κοιμάται κοντά μου;

Το μοίρασμα του κρεβατιού σας με το παιδί σας είναι μια αρκετά κοινή κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλές οικογένειες, είτε από επιλογή είτε από τύχη. Η ElisaBasora Rovira, M.D., παιδίατρος που ειδικεύεται στην ιατρική ύπνου και Επίκουρη Καθηγήτρια στο UT Southwestern, λαμβάνει πλήθος ερωτημάτων σχετικά με τη συγκοίμηση από γονείς.

Τα υπέρ και τα κατά της συγκοίμησης

Η Dr.Basora Rovira τονίζει ότι η συγκοίμηση είναι διαδεδομένη πρακτική σε πολλά μέρη του κόσμου και σε διάφορους πολιτισμούς. Ωστόσο, γίνεται πολλή συζήτηση σε ό,τι αφορά τις σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις του μοιράσματος του κρεβατιού με τα παιδιά. Κάποιες έρευνες δείχνουν ότι η συγκοίμηση μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερης ποιότητας ύπνο, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα περισσότερες αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας και νύστα κατά τη διάρκεια της ημέρας, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς.

Έρευνες δείχνουν τα ακόλουθα οφέλη για τα παιδιά που κοιμούνται μόνα τους:

λιγότερη δυσκολία για να αποκοιμηθούν
τάση να κοιμούνται περισσότερο και να αφυπνίζονται λιγότερο
λιγότερα προβλήματα κατά την πρωινή αφύπνιση
λιγότερα μελλοντικά προβλήματα ύπνου

Η Dr Basora Rovira υποστηρίζει ότι «η γενική σύσταση είναι ότι τα παιδιά πρέπει να κοιμούνται μόνα τους, στη δική τους επιφάνεια και στο δικό τους δωμάτιο». Αν μια οικογένεια επιλέγει τη συγκοίμηση, πρέπει να εφαρμόζουν την πρακτική με όλη την απαραίτητη ασφάλεια και συνέπεια.

Εδραίωση υγιών συνηθειών ύπνου

Ένα βασικό μειονέκτημα της συγκοίμησης, σύμφωνα με την Dr Basora Rovira, είναι ότι τα νεαρά παιδιά δεν εδραιώνουν υγιείς συνήθειες ύπνου νωρίς. Οι υγιείς συνήθειες ύπνου προάγουν τη σωματική και πνευματική ευεξία για τους ανθρώπους κάθε ηλικίας. «Αν εδραιώσουμε καλές συνήθειες ύπνου κατά τη νεότερη ηλικία», εξηγεί η Dr Basora Rovira, «τα παιδιά θα έχουν λιγότερα συμπεριφοριστικά προβλήματα ύπνου στο μέλλον». Ένα από τα βασικά βήματα για την εδραίωση μιας σταθερής ρουτίνας κατάκλισης, περιλαμβάνει ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου για την κατάκλιση και την αφύπνιση, επτά ημέρες την εβδομάδα.

Οι γονείς επίσης πρέπει να εξασφαλίσουν ότι το παιδί τους κοιμάται αρκετές ώρες, ανάλογα με την ηλικία και την ανάπτυξή του. Η Dr Basora Rovira συστήνει στους γονείς να ενημερώνονται από τους παιδιάτρους τους για τις σχετικές οδηγίες, ώστε τα παιδιά τους να κοιμούνται αρκετά κάθε μέρα.

Ελαχιστοποίηση του Συνδρόμου Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου

Η Dr Basora Rovira υπενθυμίζει στους γονείς ότι κάτω από την ηλικία των 12 μηνών δεν πρέπει να υπάρχει απολύτως καμία συγκοίμηση. Η Αμερικάνικη Παιδιατρική Εταιρία επικαιροποίησε τις οδηγίες της για το Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου το 2016, ώστε να συστήσει να μοιράζονται οι γονείς με το βρέφος το ίδιο δωμάτιο, αλλά όχι το ίδιο κρεβάτι εξαιτίας του κινδύνου για ατύχημα ασφυξίας.

Είναι το παιδί μου πολύ μεγάλο για συγκοίμηση;

Η Dr Basora Rovira υποστηρίζει πως δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία κατά την οποία το παιδί είναι «πολύ μεγάλο» για συγκοίμηση. Ενθαρρύνει τους γονείς να μην ξεκινήσουν την πρακτική αυτή εξαρχής. Και, αν ήδη εφαρμόζουν τη συγκοίμηση, τους ενθαρρύνει να πραγματοποιηθεί η μετάβαση από το κρεβάτι των γονέων στο κρεβάτι του παιδιού το συντομότερο δυνατόν. Αυτό θα είναι ωφέλιμο τόσο για το παιδί όσο και τους γονείς.

Η μετάβαση στο παιδικό δωμάτιο

Αν η οικογένειά σας αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα το παιδί σας να ξεκινήσει να κοιμάται στο δικό του δωμάτιο, υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να κάνετε τη διαδικασία αυτή όσο πιο ομαλή γίνεται για ολόκληρη την οικογένεια:

Κάντε το σταδιακά: τα περισσότερα παιδιά (και γονείς) ανταποκρίνονται καλύτερα σε μια πιο σταδιακή μετάβαση, που λαμβάνει χώρα σε διάστημα ημερών ή και εβδομάδων. Με τη μέθοδο αυτή, το παιδί σας σταδιακά μαθαίνει ότι μπορεί να αποκοιμηθεί χωρίς εσείς να είστε παρόντες στο δωμάτιο. Βάζετε το παιδί για ύπνο όταν νιώθει νυσταγμένο και όχι όταν είναι κοιμισμένο. Στη συνέχεια αυξήστε το χρόνο που παραμένετε έξω από το παιδικό δωμάτιο και δεν ανταποκρίνεστε στο αίτημά του να πάτε κοντά του, για να συνηθίσει να αποκοιμιέται και να παραμένει κοιμισμένο μόνο του. Με τον καιρό, το παιδί θα μπορεί να κοιμάται μόνο του και θα μάθει να αποκοιμιέται χωρίς εσάς. Εσείς θα είστε εκεί τριγύρω να το ελέγχετε, αν χρειαστεί.
Μην παραιτηθείτε. Η μετάβαση προς το παιδικό δωμάτιο δεν είναι μια διαδικασία μιας νύχτας. Κάποια παιδιά μπορούν να πραγματοποιήσουν τη μετάβαση σε μόνο τρεις ή τέσσερις νύχτες, ενώ άλλα παιδιά μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες.
Επιδείξτε συνέπεια. Εδραιώστε τη ρουτίνα κατάκλισης και ακολουθήστε τη με συνέπεια εκεί όπου το παιδί σας κοιμάται, στο κρεβάτι όπου κοιμάται και ξυπνάει το πρωί. Καταστήστε σαφές ότι, σε περίπτωση που το παιδί ξυπνήσει μέσα στη νύχτα, πρέπει να παραμείνει στο δωμάτιό του. Αν κρατήσετε με επιτυχία το παιδί σας στο δωμάτιό του για πέντε νύχτες στη σειρά και μετά υποχωρήσετε αφήνοντας το παιδί σας να έρθει στο κρεβάτι σας στη μέση της νύχτας, δείχνετε στο παιδί σας ότι θα υποχωρείτε και ότι η επιστροφή στο κρεβάτι σας αποτελεί επιλογή.
Χρησιμοποιήστε ένα σύστημα επιβράβευσης. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, μπορείτε να χρησιμοποιήστε ένα γράφημα ύπνου ή ένα σύστημα επιβράβευσης, για να βοηθήσετε το παιδί σας να μεταβεί στο δωμάτιό του. Αυτό το σύστημα είναι περισσότερο κατάλληλο για παιδιά άνω των 3 ετών, που μπορούν να κατανοήσουν την έννοια και τη σημασία του συστήματος επιβράβευσης. Η Dr Basora Rovira εξηγεί ότι το σύστημα επιβράβευσης μπορεί να σημαίνει ότι κερδίζει μια μάρκα ή ένα αυτοκόλλητο κάθε φορά που μένει στο δωμάτιό του όλη τη νύχτα. Τότε το παιδί μπορεί να «εξαργυρώσει» έναν αριθμό από τις μάρκες (π.χ. 3 ή 5 μάρκες) για να πάρει μια μεγαλύτερη επιβράβευση. Οι επιβραβεύσεις μπορεί να αφορούν μια βόλτα στο πάρκο, λίγο περισσότερο χρόνο στην τηλεόραση ή μια έξοδο για παγωτό.

Συμβουλές για την ανάπτυξη ρουτίνας κατάκλισης

Η Dr Basora Rovira προσφέρει τις παρακάτω συμβουλές για να βοηθήσει τους γονείς να εδραιώσουν μια καλή ρουτίνα κατάκλισης, η οποία μπορεί να διαρκέσει από 30 έως 60 λεπτά.

Βεβαιωθείτε ότι η ρουτίνα καταλήγει στο δωμάτιο του παιδιού.
Ξεκινήστε τη ρουτίνα με ένα ζεστό μπάνιο.
Πλύνετε τα δόντια του παιδιού.
Διαβάστε μαζί μια αγαπημένη ιστορία.
Τραγουδήστε ένα χαλαρωτικό τραγούδι με το παιδί σας.
Μιλήστε με το παιδί σας σχετικά με ένα αγαπημένο, θετικό περιστατικό που συνέβη μέσα στην ημέρα.
Αποφύγετε τα ηλεκτρονικά για 1 ή 2 ώρες πριν τον ύπνο, συμπεριλαμβανομένων των κινητών τηλεφώνων, των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της τηλεόρασης,.
Δώστε στο παιδί σας το μπιμπερό πριν πλύνει τα δόντια του και κάνει το μπάνιο του, αντί να στέλνετε το παιδί σας στο κρεβάτι με το μπιμπερό, καθώς αυτό δημιουργεί σύνδεση με τον ύπνο και συμβάλλει σε προβλήματα υγιεινής του στόματος.
Βάλτε το παιδί στο κρεβάτι του όταν είναι νυσταγμένο και όχι αποκοιμισμένο.
Μη λικνίζετε το παιδί σας για να το αποκοιμίσετε, καθώς δημιουργεί σύνδεση με τον ύπνο.

Σπάζοντας τις συνδέσεις με τον ύπνο

Μια σημαντική πλευρά της εφαρμογής μιας καλής ρουτίνας κατάκλισης είναι να βοηθήσετε το παιδί σας να σπάσει όποιες συνδέσεις με τον ύπνο μπορεί να έχει, όπως το να αποκοιμιέται καθώς πίνει από το μπιμπερό ή καθώς θηλάζει, να χρειάζεται έναν γονέα στο δωμάτιο για να αποκοιμηθεί ή να χρειάζεται να το λικνίζουν.

Η Dr Basora Rovira εξηγεί «Όλοι μας ξυπνάμε από 5 έως 9 φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αν το τελευταίο πράγμα που θυμάται το παιδί είναι ο θηλασμός, το μπιμπερό ή το λίκνισμα από έναν γονέα, αυτό θα σκεφτεί όταν ξυπνήσει μέσα στη νύχτα. Τότε θα κλάψει, γιατί νιώθει χαμένο ή σε σύγχυση, επειδή το αντικείμενο ή η δραστηριότητα που το αποκοίμισε απουσιάζει. Συνεπώς, ένα βασικό στοιχείο της μετάβασης του παιδιού σας στο δωμάτιό του είναι να το βοηθήσετε να κατανοήσει ότι μπορεί να αποκοιμηθεί μόνο του χωρίς αυτές τις συνδέσεις με τον ύπνο.

Πηγή:

https://www.childrens.com/health-wellness/should-i-be-co-sleeping-with-my-child