- ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Μαθησιακές Δυσκολίες / Δυσλεξία:
Όταν αναφέρεστε σε γράμματα, να χρησιμοποιείτε πάντα τους ήχους και όχι τα ονόματα των γραμμάτων: /λ/ και όχι λάμδα, /α/ και όχι άλφα
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Τι πραγματικά εννοούν τα παιδιά, όταν λένε οδυνηρά πράγματα
Πάνω στην έξαψη του καυγά ή ακόμη κι εντελώς ξαφνικά, τα παιδιά μπορεί να πουν κάποια οδυνηρά πράγματα στους γονείς τους. Αλλά οι γονείς παρηγοριούνται γνωρίζοντας ότι τέτοια ξεσπάσματα είναι ο τρόπος που συνήθως τα παιδιά εκτονώνονται ή επικοινωνούν δύσκολα συναισθήματα κι όχι μια εσκεμμένη προσπάθεια να πληγώσουν τους γονείς, σύμφωνα με τους ειδικούς στο Πρόγραμμα Θεραπείας Εφήβων της Κλινικής Menniger.
«Όταν το παιδί σας πατάει όλα σας τα κουμπιά, η διαχείριση του πόνου σας μπορεί να σας βοηθήσει να απαντήσετε κατάλληλα» υποστηρίζει η Elizabeth Newlin, MD, ψυχίατρος παίδων και εφήβων και διευθύντρια του Προγράμματος. «Θυμίστε στον εαυτό σας το στάδιο ανάπτυξης του παιδιού σας και το επίπεδο συναισθηματικής ωριμότητάς του. Αναζητήστε τις δικές σας πηγές υποστήριξης. Το να είσαι γονέας είναι η πιο δύσκολη, αλλά και η πιο σημαντική μας δουλειά.»
«Τα παιδιά χρειάζονται να νιώθουν ότι είναι εντάξει να εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων» συμφωνεί η Jennifer Crawford,PhD, ψυχολόγος του Προγράμματος. Αν και μπορεί να μην αρέσει στους γονείς αυτό που λέει το παιδί τους, «πρέπει να προσπαθήσουμε πιο πολύ να διαχωρίσουμε το υποβόσκον νόημα των λέξεων από τις λέξεις αυτές καθεαυτές.»
Συνεπώς, τι λένε πραγματικά τα παιδιά; Οι δόκτορες Newlin καιCrawford προσφέρουν μια κατανόηση κάποιων κοινών οδυνηρών φράσεων.
«Παράτα με!»
Οι γονείς ακούν τα παιδιά τους να το λένε αυτό και μπορεί να σκεφτούν ότι το παιδί τους δε τους θέλει κοντά του. Στην πραγματικότητα, το παιδί τους μπορεί απλώς να χρειάζεται λίγο χώρο. Η Dr Newlin λέει πως η φράση αυτή συχνά εμφανίζεται στη μέση ενός καυγά όπως όταν το παιδί δε θέλει να μιλήσει για κάτι, αλλά ο γονέας δεν τα παρατάει. Συμβουλεύει τους γονείς να δίνουν στα παιδιά το χώρο που έχουν ανάγκη και να επανέλθουν όταν είναι πιο ήρεμα.
«Ίσως να χρειαστεί να τα βοηθήσετε να αναπτύξουν αποδεκτές λέξεις για να εκφράσουν την ανάγκη τους για χώρο» λέει η DrNewlin. «Μπορείτε να πείτε: Όταν σε άκουσα να μου λες να σε παρατήσω μόνο σου, ένιωσα άσχημα. Ίσως την επόμενη φορά να μου ζητήσεις χώρο και εγώ να μπορέσω να σου τον δώσω.»
Οι γονείς και τα παιδιά μπορούν επίσης να συμφωνήσουν σε μη λεκτικούς τρόπους επικοινωνίας της ανάγκης για χώρο, όπως να κρεμάει μια πινακίδα «Μην ενοχλείτε» στο πόμολο της πόρτας, να φοράει ένα συγκεκριμένο κομμάτι ρουχισμού ή να δίνει στο γονέα μια κάρτα που να λέει «Χρειάζομαι το χώρο μου», προσθέτει η DrCrawford.
«Θέλω να μοιάσω στον (άλλο γονέα) όταν μεγαλώσω!»
Δε θέλουμε να παραδεχτούμε ότι αυτό μας πονάει, αλλά ενδόμυχα συχνά μας πονά. Δε θα πρεπε το παιδί σας να θέλει να σας μοιάσει;
«Θα ήμουν πολύ επιφυλακτική, αν διάβαζα αρνητική πρόθεση σε αυτό» λέει η Dr Newlin. «Είναι φυσιολογικό να ταυτιζόμαστε με τον έναν ή τον άλλον γονέα κατά την ανάπτυξη. Προσπαθήστε να μην προσωποποιήστε τη δήλωση αυτή.»
Αν απαντήσετε αμυντικά, θα κλείσετε την επικοινωνία με το παιδί σας, αντί να ανοίξετε διάλογο που θα μπορούσε να προσφέρει κάποια κατανόηση. Τι αρέσει στην κόρη σας σχετικά με τον μπαμπά της; Της αρέσει η δουλειά του; Τι βλέπει ο γιός σας στη μαμά του; Του αρέσει η αίσθηση του χιούμορ της ή η καριέρα της; Αν ερμηνεύσετε τα λόγια του παιδιού κριτικά και κοπεί η επικοινωνία, πιθανόν να χάσετε σημαντικές πληροφορίες που το παιδί σας μπορεί να θέλει να μοιραστεί.
«Μακάρι να είχα κουλ γονείς, όπως η Ελένη (ή ο Κώστας ή η Νάντια ή ...)
Είναι δύσκολο να αποκαλείστε ο μη κουλ γονέας, ειδικά αν πάντοτε θεωρούσατε τον εαυτό σας μοντέρνο.
«Είναι εντάξει το να μην είστε κουλ» λέει η Dr Crawford. «Αλλά εμμείνετε στις αξίες σας και παραμείνετε περίεργος σχετικά με το τι σκέφτεται και αισθάνεται το παιδί σας. Για παράδειγμα, γιατί είναι οι γονείς της Ελένης τόσο κουλ; Μένει περισσότερη ώρα έξω; Νιώθει το παιδί σας ότι το περιορίζετε πολύ;»
Αφού ακούσετε το παιδί σας, μπορεί να μάθετε πώς να γίνει η οικογενειακή σας ζωή λίγο πιο κουλ να γελάτε περισσότερο, να περνάτε περισσότερη ώρα μαζί και να πηγαίνετε μαζί εκδρομές χωρίς να απαρνηθείτε τις αξίες σας.
«Σε μισώ!»
Αυτή η φράση είναι βαριά. Αλλά όχι τόσο βαριά όσο σκέφτονται οι γονείς.
«Πάρα πολλά παιδιά το λένε αυτό, όταν είναι πολύ θυμωμένα» λέει η Dr Newlin.
Από τη φύση τους, τα παιδιά είναι πιο παρορμητικά. Οι διαχειριστικές τους δραστηριότητες αναπτύσσονται ακόμα και συχνά μιλάνε χωρίς να σκέφτονται. Οι λέξεις μπορεί απλώς να τους ξεφεύγουν. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι πονάνε λιγότερο.
«Αλλά, αν μιλήσετε στα παιδιά σας όταν ηρεμήσουν λίγο και αν επικοινωνήσετε σε εκείνα το αντίκτυπο που είχαν οι λέξεις τους πάνω σας, θα δείτε ότι τα παιδιά συνήθως μετανιώνουν» λέει η DrCrawford.
«Αν μπορείτε, προσπαθήστε να διαχωρίσετε την υποβόσκουσα ανάγκη ή συναίσθημα που επικοινωνεί το παιδί σας από τις λέξεις» προσθέτει. «Δείχνοντας οι ίδιοι τον κατάλληλο αυτοέλεγχο είναι ένα από τα πιο ισχυρά διδακτικά εργαλεία που έχετε να προσφέρετε στα παιδιά σας. Μιλώντας στα παιδιά σας ήρεμα και ειλικρινά χωρίς θυμό, επίκριση, κατηγόρια, επιτίμηση ή απειλές τα παιδιά μπορούν να μάθουν να ελέγχουν καλύτερα τα συναισθήματά τους και να επικοινωνούν με έναν αποφασιστικό και συμπονετικό τρόπο.
Βρείτε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
