Βοηθώντας το Αγχώδες Παιδί να Κάνει Φίλους

Κάποια αγχώδη παιδιά και κάποιοι αγχώδεις έφηβοι δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους σε κοινωνικές περιστάσεις. Τις περισσότερες φορές, θέλουν απεγνωσμένα να γίνουν αποδεκτοί από τους συνομηλίκους του, αλλά το άγχος τους τούς συγκρατεί. Ο ιστότοπος AnxietyBC πιστεύει πως λίγη βοήθεια από τους γονείς μπορεί να έχει σημαντικά αποτελέσματα στην ενδυνάμωση των αγχωδών παιδιών, ώστε να κάνουν φίλους.

1. Ακούστε το παιδί σας. Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να μιλήσει. Τηρήστε μια υποστηρικτική στάση και φροντίστε να μην κατηγορήσετε το παιδί για όποια δυσκολία έχει να κάνει φίλους. Ρωτήστε στοχευμένες ερωτήσεις, όπως “Σου αρέσει να κάνεις παρέα με αυτόν το φίλο;” ή “Τι έκαναν τα άλλα παιδιά;”.

Τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να είναι απρόθυμοι να μιλήσουν με τόση λεπτομέρεια. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, μην το πιέσετε. Σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας γνωρίζει ότι είστε διαθέσιμοι να μιλήσετε αν το θελήσει. Τονίστε ότι το να κάνει κάποιος φίλους είναι μια δεξιότητα, όπως και οι άλλες, που χρειάζεται εξάσκηση.

2. Παρατηρήστε τις κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού σας. Παρατηρήστε συμπεριφορές που μπορούν να απωθούν τα άλλα παιδιά. Για παράδειγμα, αποφεύγει το παιδί σας να κάνει βλεμματική επαφή με τους άλλους; Μιλάει τόσο χαμηλόφωνα που οι άλλοι δεν το ακούν; Χαμογελάει;

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι που μπορείτε να “προπονήσετε” το παιδί σας σε αυτόν τον τομέα. Το παιχνίδι ρόλων είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να εξασκήσει το παιδί σας τις κοινωνικές δεξιότητες σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Μπορείτε να κάνετε εξάσκηση σε απλές κοινωνικές περιστάσεις, όπως να λέει “καλημέρα” και “γεια σου”, ή σε πιο δύσκολες κοινωνικές περιστάσεις, όπως να ξεκινάει μια συζήτηση, να ρωτάει μια ερώτηση ή να τηλεφωνεί σε ένα φίλο. Είναι σημαντικό να ξεκινήσετε με μια ή δυο συγκεκριμένες δεξιότητες, ώστε να μη μπερδευτεί το παιδί ή αισθανθεί ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί την άσκηση.

Παραδείγματα κοινωνικών δεξιοτήτων που μπορείτε να δουλέψετε με τον τρόπο αυτό είναι η γλώσσα του σώματος (π.χ. χαμόγελο, βλεμματική επαφή, στάση σώματος, έκφραση προσώπου), η ποιότητα της φωνής (π.χ. ένταση του λόγου, καθαρότητα), βασικές δεξιότητες συζήτησης (π.χ. χαιρετώντας και αποχαιρετώντας κάποιον, συστάσεις, ερωτήσεις) και δεξιότητες φιλίας (π.χ. προσφέροντας βοήθεια, μοίρασμα, χρήση τηλεφώνου).

Αν το παιδί σας είναι μεγαλύτερο ή έφηβος, ζητήστε του να παρακολουθήσει τους συμμαθητές του πιο προσεκτικά, ώστε να δει πώς εκείνοι αντιμετωπίζουν διάφορες κοινωνικές περιστάσεις. Για παράδειγμα, πώς τα άλλα παιδιά μπαίνουν σε ένα παιχνίδι στη διάρκεια του διαλείμματος; Πώς επιλέγουν με ποιον θα κάτσουν στο πούλμαν στις εκδρομές; Αυτή η προσέγγιση “ντετέκτιβ”, μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να ανακαλύψει τους δικούς του τρόπους για να χειρίζεται διάφορες κοινωνικές προκλήσεις. 

Γενικά, είναι σημαντικό να μελετήσετε και να εξασκηθείτε στις νέες κοινωνικές δεξιότητες πριν το παιδί σας βρεθεί στις αντίστοιχες κοινωνικές περιστάσεις. Τα αγχώδη παιδιά αισθάνονται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, όταν έχουν ένα πλάνο.

  1. Θέστε στόχους φιλίας με το παιδί σας. Κάποιοι στόχοι φιλίας θα μπορούσαν να είναι να λέει καλημέρα σε ένα συμμαθητή, να ζητήσει να δανειστεί κάτι, να μοιραστεί κάποιο γλυκό με ένα άλλο παιδί, να ζητήσει από ένα παιδί να παίξουν μαζί, να ζητήσει από ένα παιδί να συναντηθούν για να παίξουν ή να τηλεφωνήσει σε ένα συμμαθητή. Ανάλογα με το πόσο κοινωνικά αγχώδες είναι το παιδί σας, μπορεί να χρειαστεί να ξεκινήσετε με πολύ μικρούς στόχους. Είναι σημαντικό να δουλεύετε έναν στόχο κάθε φορά. Περιμένετε μέχρι να κατακτηθεί ένας στόχος πριν πάτε στον επόμενο.
  2. Ενθαρρύνετε τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι οργανωμένες λέσχες, τα μαθήματα και τα αθλήματα δίνουν στο παιδί σας μια εξαιρετική ευκαιρία να συναντήσει συνομηλίκους του με τους οποίους εγγυημένα έχει τουλάχιστον ένα κοινό σημείο. Επίσης, του δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσει και άλλα παιδιά πέρα από το σχολείο του και την τάξη του.
  3. Ορίστε τακτικές συναντήσεις για παιχνίδι. Βοηθήστε το παιδί σας να “θρέψει” μια ή δυο φιλίες ορίζοντας τακτικές συναντήσεις για παιχνίδι. Πρώτα ρωτήστε το παιδί σας ποιον θα ήθελε να καλέσει στο σπίτι. Επιλέξτε μία δραστηριότητα που το άλλο παιδί θα βρει ελκυστική, όπως μια βόλτα στην παιδική χαρά ή στο σινεμά. Τα μεγαλύτερα παιδιά ίσως να προτιμούσαν να καλέσουν ένα φίλο τους σε μια οικογενειακή έξοδο στο σινεμά, στο γήπεδο ή σε πεζοπορία.
  4. Ορίστε τακτικές οικογενειακές βραδιές παιχνιδιών. Παίζοντας παιχνίδια με το παιδί σας σάς δίνετε η ευκαιρία να παρατηρήσετε πώς παίζει το παιδί σας. Μπορείτε να σημειώσετε τα δυνατά σημεία του και να εντοπίσετε τα σημεία που χρειάζονται δουλειά. Επίσης, θα σας δώσει μια ιδέα για τα παιχνίδια που θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στις συναντήσεις του παιδιού σας με άλλα παιδιά για παιχνίδι.
  5. Δώστε στο παιδί σας τα εργαλεία για να σπάσει τον πάγο.  Βάλτε στην τσάντα του επιπλέον σνακ ή ένα διασκεδαστικό παιχνίδι που θα μπορούσε το παιδί σας να το μοιραστεί με τους συμμαθητές του.


Θυμηθείτε:

  • Φροντίστε να μην αισθανθεί το παιδί σας ότι πιέζεται να κάνει φίλους. Όταν ένα παιδί είναι αγχώδες, η υπερβολική πίεση μπορεί να το κάνει να νιώσει ανασφαλές.
  • Δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια. Κάποια χρειάζονται περισσότερο χρόνο να παρακολουθήσουν μια κατάσταση πριν μπουν σε αυτή. Αφήστε το παιδί να προχωρήσει με το δικό του ρυθμό.
  • Κάποια παιδιά από τη φύση τους έχουν περισσότερους φίλους και κάποια προτιμούν να έχουν μόνο λίγους κολλητούς. Η ποιότητα της φιλίας είναι πιο σημαντική από  την ποσότητα.
  • Η ανάπτυξη κοινωνικής επάρκειας είναι μια σημαντική δεξιότητα και δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Όταν οι γονείς γίνονται πρότυπα, υποστηρίζουν τα παιδιά και βοηθούν στη συνεχή εξάσκηση για την ανάπτυξη και τη χρήση των  κοινωνικών δεξιοτήτων, αυξάνεται η ποιότητα ζωής των παιδιών και των εφήβων μας.


Όλο το άρθρο βρίσκεται εδώ

https://www.anxietybc.com/parenting/helping-your-anxious-child-make-friends