Πώς να απαντήσετε στα αρνητικά σχόλια του παιδιού για τον εαυτό του

Κανένας γονέας δεν θέλει να ακούσει το παιδί του να λέει «είμαι χαζός» ή, ακόμα χειρότερα, «κανείς δε με αγαπάει». Αντί να πανικοβάλλεστε ή να υποτιμάτε όσα λέει, χρησιμοποιήστε τις παρακάτω συμβουλές για να απαντήσετε στα αρνητικά σχόλια του παιδιού σας για τον εαυτό του.

«Είμαι τόσο ηλίθιος» μουρμουράει το παιδί σας στο τραπέζι. Και χτυπά τη γροθιά του στο τραπέζι και γρυλίζει. Εργάζεται πάνω σε μια εργασία και η γραφή δεν του είναι εύκολη. Οι μουτζούρες πάνω στο χαρτί δείχνουν ότι δεν είναι ικανοποιημένος με τις προηγούμενες προσπάθειές του.

«Δεν είσαι ηλίθιος, γλυκέ μου», απαντάτε απαλά.

Τσαλακώνει το χαρτί και σας φωνάζει «Ναι, είμαι! Είμαι τόσο ηλίθιος! Είμαι ο χειρότερος!»

Κατεβάζετε το κεφάλι σας στα χέρια σας. Γίνεται απλώς δραματικός; Πραγματικά πιστεύει ότι είναι ηλίθιος;

Πώς να απαντήσετε στα αρνητικά σχόλια;

Όταν το παιδί σας κάνει αρνητικά σχόλια για τον εαυτό του, η αυτόματη αντίδρασή σας είναι να τα σταματήσετε. Να δώσετε στο παιδί σας κάποια διαβεβαίωση ή να το πείσετε ότι αυτό που πιστεύει είναι λανθασμένο.

Δυστυχώς, οι λέξεις του μπορεί να αντανακλούν τα συναισθήματά του. Δεν νιώθει «αξιαγάπητος» ή «υπέροχος» (όπως μπορεί εσείς να πείτε), νιώθει «ηλίθιο», «χαζό» και «σαν να είναι το χειρότερο παιδί στον κόσμο».

Αντί να κινητοποιηθείτε για να το διορθώσετε, δοκιμάστε τις παρακάτω ιδέες για να αντιμετωπίσετε τα υποκείμενα συναισθήματα και την εσωτερική του πάλη.

  • Δείξτε ενσυναίσθηση: Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του και προσπαθήστε να κατανοήσετε τι μπορεί να νιώθει. «Αυτή η εργασία είναι αρκετά δύσκολη, ε;» ή «Πω πω, φαίνεσαι πολύ απογοητευμένος!» Αν δεν μπορείτε να σκεφτείτε κάτι να πείτε, δοκιμάστε μια απλή απάντηση, όπως «Αυτό είναι δύσκολο!» ή «Χρειάζεσαι μια αγκαλιά;»
  • Γίνετε περίεργοι: Κάποια παιδιά δυσκολεύονται να εκφράσουν λεκτικά το πρόβλημα. Όταν αρχίζετε να ερευνάτε την κατάσταση μαζί, πιθανόν να μπορέσουν να κατανοήσουν τι πραγματικά τα ενοχλεί. «Αναρωτιέμαι γιατί αυτή η εργασία σε μπερδεύει τόσο πολύ σήμερα.» ή «Είναι όλες οι γραπτές εργασίες ή μόνο αυτή η συγκεκριμένη;»
  • Ξαναγράψτε το σενάριο: Αφού έχετε ερευνήσει, μπορείτε να εργαστείτε μαζί για να δημιουργήσετε μαζί κάποιες νέες φράσεις να δοκιμάσει το παιδί. Αντί «Το γράψιμο είναι δύσκολο, είμαι χαζός», το παιδί σας μπορεί να πει «Δουλεύω πολύ για το γράψιμο» ή «Τα λάθη είναι μέρος της μάθησης.» Ή ακόμη «Μαμά, είμαι τόσο απογοητευμένος με αυτήν την εργασία!»
  • Λύστε το πρόβλημα μαζί: Αντισταθείτε στην παρόρμηση να προτείνετε μια λύση στο πρόβλημα ή να το καθοδηγήσετε προς τη λύση που θεωρείτε σωστή. Εργαστείτε ως ομάδα. Κάποιες φορές, δεν υπάρχει εύκολη ή γρήγορη λύση, επειδή η απάντηση είναι «Πρέπει να συνεχίσω την εξάσκηση» ή «Εργάζομαι προς έναν στόχο.»
  • Αμφισβητήστε σκέψεις και συναισθήματα: Τα συναισθήματα έρχονται και φεύγουν, δεν μας προσδιορίζουν. Το παιδί σας μπορεί να ΝΙΩΘΕΙ ότι δεν το αγαπάνε, αλλά το να νιώθει κάτι δε σημαίνει ότι είναι αληθές. Κάποιος μπορεί να δυσκολεύεται και να μην είναι χαζός. Μιλήστε για τις περιπτώσεις που το παιδί σας έχει καταφέρει κάτι δύσκολο και ένιωσε αυτοπεποίθηση ή ενθουσιασμό.

Κρατήστε τη συζήτηση σύντομη, μη μιλήσετε για όλα αυτά τα θέματα μονομιάς. Ανυπομονείτε να βοηθήσετε το παιδί σας, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να δεχτεί κάποιος θετικά και κατευναστικά σχόλια, αν έχει ένα αρνητικό πλαίσιο σκέψης. Να περιμένετε κάποια αντίσταση αρχικά, ειδικά αν το παιδί σας δεν έχει συνηθίσει να βλέπει τα πράγματα υπό διαφορετικά πρίσματα.

Τι άλλο μπορείτε να κάνετε;

Δημιουργήστε ένα περιβάλλον υποστηρικτικό και ενθαρρυντικό και διδάξτε αντοχή στην απογοήτευση, χρησιμοποιώντας αυτές τις συμβουλές:

  • Δώστε επιλογές: Επιτρέψτε στο παιδί σας να έχει επιλογές κατά τη διάρκεια της ημέρας, επιλέγοντας τα ρούχα που θα φορέσει, το σνακ που θα φάει το απόγευμα ή σε ποιο σημείο του σπιτιού θα διαβάσει. Δώστε θετική ανατροφοδότηση για τις καλές επιλογές και προσέξτε την κριτική σας. Αν του δίνετε επιλογή, κρατήστε τα αρνητικά σχόλια για τον εαυτό σας.
  • Αποδεχτείτε τις ατέλειες: Όλοι κάνουν λάθη, ακόμα κι εσείς. Εξασκηθείτε στη χρήση ανάλαφρων αντιδράσεων στα λάθη, όπως «Ουπς! Χύθηκε το γάλα. Έλα να το μαζέψουμε.» Επιδείξτε υγιείς τρόπους διαχείρισης της απογοήτευσης, ζητήστε συγγνώμη που φωνάξατε ή αναγνωρίστε το δικό σας κομμάτι ευθύνης σε μια παρανόηση.
  • Εστιάστε στο καλό: Αντί να λεπτολογείτε ή συνεχώς να εστιάζετε σε πράγματα που πρέπει να αλλάξουν, να διορθωθούν ή να καθαριστούν, μάθετε να τα αφήνετε να περνάνε. Το χτίσιμο ή η επιδιόρθωση της σχέσης μπορεί να είναι πιο σημαντική από ένα τακτικό δωμάτιο. Δοκιμάστε 5 θετικές προτάσεις για κάθε 1 αρνητική πρόταση.
  • Ενθαρρύνετε την ανεξαρτησία: Τα παιδιά χρειάζονται γονείς που τα βοηθούν να κάνουν καλές επιλογές ή να παραμείνουν εστιασμένα, αλλά μερικές φορές η συνεχής καθοδήγηση στέλνει το μήνυμα «Δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου.» Σκεφτείτε μαζί λύσεις, ρωτήστε τη γνώμη του παιδιού σας ή ζητήστε του να προσφέρει μια λύση.
  • Εκτιμήστε την επιμονή: Εστιάστε στα μικρά βήματα που οδηγούν στην επιτυχία, στην υπερπήδηση εμποδίων ή στην προσέγγιση ενός στόχου. Φράσεις όπως «Εργάζεσαι πολύ σκληρά για ?» ή «Αυτό απαίτησε πολλή προσπάθεια!» βοηθούν το παιδί σας να δεί τα οφέλη της διαδικασίας αντί του βραβείου στο τέλος.
  • Διδάξτε δεξιότητες διαχείρισης: Εκθέστε το παιδί σας σε μια ποικιλία δεξιοτήτων διαχείρισης και κατευνασμού, δουλέψτε στις βαθιές αναπνοές και δημιουργήστε θετικά μάντρα (φράσεις που μπορεί να επαναλαμβάνει). Εξασκηθείτε στις δεξιότητες αυτές συχνά, ώστε το παιδί σας να είναι προετοιμασμένο και να γνωρίζει πώς να χειριστεί απογοητευτικές καταστάσεις και αποθαρρυντικές σκέψεις.
  • Αναζητήστε στήριξη: Αν δουλεύετε πάνω σε όλα αυτά με το παιδί σας για καιρό και εξακολουθείτε να το ακούτε να κάνει αρνητικά σχόλια για τον εαυτό του ή απειλεί ότι θα κάνει κακό στον εαυτό του ή σε άλλους, μπορεί να είναι ώρα να αναζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας. (Αν το παιδί σας παρουσιάζει αυτοκτονικό ιδεασμό, παρακαλώ αναζητήστε βοήθεια αμέσως.)

Πηγή: https://imperfectfamilies.com/childs-negative-self-talk/