- ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Παιδοψυχιατρική παρακολούθηση:
Μην διστάσετε να δώσετε τις πληροφορίες που σας ζητούνται. Όσο πληρέστερη εικόνα δώσετε για το παιδί σας τόσο καλύτερα θα εκτιμηθούν οι υπάρχουσες δυσκολίες.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Η κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη κατά την πανδημία
Ο COVID19 έχει επηρεάσει την εκπαιδευτική διαδικασία, την κοινωνική ζωή και γενικότερα την ευεξία σχεδόν κάθε παιδιού. Κλεισμένο στο σπίτι, απομονωμένο, το κάθε παιδί έχει βιώσει με κάποιον τρόπο τη δική του εκδοχή της πανδημίας, ανάλογα με την οικογενειακή και οικονομική του κατάσταση, τις συνθήκες διαβίωσης, τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες του καθώς και τη δυνατότητα πρόσβασης στην τεχνολογία και σε ασφαλή χώρο για παιχνίδι.
Συνοπτικά τα ευρήματα είναι τα παρακάτω: Οι μαθητές που προέρχονται από οικογένειες με οικονομικούς περιορισμούς είχαν πιο περιορισμένη πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση και ήταν λιγότερο πιθανό να ολοκληρώσουν τις σχολικές τους εργασίες. Επιπλέον, τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είχαν περισσότερες πιθανότητες να μην έχουν πρόσβαση στην απαιτούμενη τεχνολογία. Τέλος, στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες παρουσιάστηκαν απότομες αυξήσεις στην υπερκινητικότητα και στις συναισθηματικές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της περιόδου του λοκντάουν.
Η έρευνα
Η μακροχρόνια έρευνα για την πρώιμη εκπαίδευση και ανάπτυξη (Study of EarlyEducation and Development, εφεξής SEED) έχει συλλέξει δεδομένα για τη ζωή και τις εμπειρίες παιδιών και των οικογένειών τους από το 2013, όταν τα παιδιά ήταν 2 ετών. Το 2020, όταν τα παιδιά είχαν ηλικία από 8 έως 10 ετών, συνέλλεξε δεδομένα για την τους κατά τη διάρκεια τις πανδημίας, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσής τους κατά τη διάρκεια του λοκντάουν και τους επόμενους μήνες. Τα παιδιά που συμπεριελήφθησαν στην SEED φοιτούν στην αντίστοιχη Δ΄ και Ε? Δημοτικού του Ηνωμένου Βασιλείου. Κατά τη φοίτησή τους στο Δημοτικό έχουν ήδη βιώσει δυο διακεκομμένα έτη εκπαίδευσης εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού.
Η SEED σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την επίπτωση της πρώιμης εκπαίδευσης στις επιδόσεις των παιδιών, βάσει του αντιπροσωπευτικού δείγματος των παιδιών το 2013. Το follow up που αφορούσε τον COVID19 δεν σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την επίπτωση της πανδημίας στα παιδιά. Ωστόσο, τα ευρήματα της έρευνας μας επιτρέπουν να κοιτάξουμε με λεπτομέρεια στο πώς ήταν οι προσωποποιημένες εμπειρίες των παιδιών κατά την πανδημία, ειδικά για τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και για τα παιδιά από μειονεκτικό περιβάλλον. Συγκρίνοντας τα δεδομένα με προηγούμενα ευρήματα, μπορούμε επίσης να μελετήσουμε τις αλλαγές στην κοινωνικό-συναισθηματική ανάπτυξη από την ηλικία των 4 ετών.
Σπίτι και κοινωνική ζωή κατά την πανδημία
Το οικιακό μαθησιακό περιβάλλον των παιδιών έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ικανότητά τους να ολοκληρώσουν τις εργασίες κατά την πανδημία. Ίσως χωρίς να αποτελεί έκπληξη, βρέθηκε ότι τα παιδιά με ισχυρότερο οικιακό μαθησιακό περιβάλλον ήταν σημαντικά πιο πιθανό να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους σε σύγκριση με εκείνα που είχαν πιο φτωχά οικιακά μαθησιακά περιβάλλοντα.
Για τους σκοπούς της έρευνας, οι οικογένειες είχαν ταξινομηθεί σε τρεις μειονεκτούσες ομάδες βάσει του οικογενειακού εισοδήματος και τη λήψη επιδομάτων (οι ομάδες ήταν οι λιγότερο, μέτρια και περισσότερο μειονεκτούσα). Η οικονομική μειονεξία είχε σαφή επίπτωση στο ψηφιακό περιβάλλον μάθησης των παιδιών, με ένα 22% των παιδιών από οικογένειες στην περισσότερο μειονεκτούσα ομάδα να μην έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή (κοινής ή αποκλειστικής χρήσης), σε σύγκριση με το 5% στις οικογένειες της λιγότερο μειονεκτούσας ομάδας. Ομοίως, τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ήταν σημαντικά πιο πιθανό να μην έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή (21%) από τα παιδιά χωρίς ειδικές ανάγκες (11%).
Ωστόσο, η σχέση ανάμεσα στην οικονομική μειονεξία και στην πρόσβαση σε ένα ήσυχο μέρος για μελέτη ήταν λιγότερο ξεκάθαρη. Τα παιδιά που ανήκαν στη μέτρια μειονεκτούσα ομάδα ήταν εκείνα που ήταν σημαντικά λιγότερο πιθανό να έχουν πρόσβαση σε ένα ήσυχο μέρος.
Τα περισσότερα παιδιά γυμνάζονταν τουλάχιστον 4 φορές την εβδομάδα κατά την πανδημία, ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση και τα περισσότερα είτε συνάντησαν είτε έκαναν βίντεο κλήση με συγγενείς τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα και συνάντησαν φίλους τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Παρόλα αυτά, τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ήταν σημαντικά πιο πιθανό να μη γυμνάζονται ποτέ και σημαντικά λιγότερο πιθανό να συναντούν συγγενείς και φίλους τακτικά.
Κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη στα πρώιμα χρόνια
Τα ευρήματα της έρευνας εντόπισαν αυξήσεις στις κοινωνικό-συναισθηματικές δυσκολίες ανάμεσα στις ηλικίες των 4 και 8 έως 10 ετών. Αυτό γενικά συνάδει με προηγούμενες έρευνες στις αλλαγές στις κοινωνικο-οικονομικές δυσκολίες καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν. Ωστόσο, αυτές οι αυξήσεις είναι σημαντικά μεγαλύτερες για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, που επέδειξαν απότομες αυξήσεις στην υπερκινητικότητα και στις συναισθηματικές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής.
Αν και παρατηρήθηκε χάσμα στις δυσκολίες ανάμεσα στα παιδιά με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις ηλικίες των 4 και 8 έως 10 ετών, το χάσμα ανάμεσα στις μειονεκτούσες ομάδες παρέμεινε γενικά το ίδιο ανάμεσα στις δυο ηλικιακές ομάδες. Με άλλα λόγια, ενώ οι οικονομικές μειονεξίες ήταν ήδη ισχυρά συνδεδεμένες με κοινωνικο-οικονομικές δυσκολίες όταν τα παιδιά ήταν 4 ετών, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στο περισσότερο και τα λιγότερο μειονεκτούντα παιδιά ανάμεσα στις ηλικίες των 4 και 8 έως 10 ετών.
Τα εκπαιδευτικά επιτεύγματα των παιδιών βρέθηκαν να είναι ισχυρά συνδεδεμένα με την κοινωνικο-οικονομική τους ανάπτυξη. Τα παιδιά που είχαν πιο αργή ακαδημαϊκή πρόοδο ανάμεσα στο προνήπιο και το νηπιαγωγείο επίσης βίωσαν, κατά μέσο όρο, μια μεγαλύτερη αύξηση στις κοινωνικο-οικονομικές δυσκολίες διαφόρων ειδών σε σχέση με εκείνα που είχαν επιτύχει τους εκπαιδευτικούς στόχους τόσο στο προνήπιο όσο και στο νηπιαγωγείο.
