- ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Μαθησιακές Δυσκολίες / Δυσλεξία:
Να επιβεβαιώνετε από το βράδυ ότι το παιδί σας έχει τον απαραίτητο εξοπλισμό για το σχολείο και να ετοιμάζετε τη σχολική τσάντα εγκαίρως.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Πώς να βοηθήσετε ένα νήπιο με κοινωνικό άγχος
Είναι φυσιολογικό τα παιδιά να επιδεικνύουν σημάδια άγχους καθώς μεγαλώνουν. Αυτά συνήθως πρωτοεμφανίζονται ως φόβος για τους ξένους στην ηλικία των 6 μηνών. Αυτός ο φόβος μπορεί να εξελιχθεί σε άγχος αποχωρισμού στην ηλικία των 12 έως 18 μηνών, καθώς το μωρό μπορεί να αναστατωθεί, αν αποχωριστεί τους γονείς του στην ηλικία αυτή. Από ποιο σημείο κι έπειτα, όμως, μιλάμε για κοινωνικό άγχος;
Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι υπάρχουν φυσικές διαφορές ανάμεσα στα παιδιά σε ό,τι αφορά το πόσο ανοιχτά είναι στις νέες εμπειρίες. Τα «εύκολα» παιδιά γενικά προσαρμόζονται εύκολα σε νέες καταστάσεις και ανθρώπους και τείνουν να παραμένουν ήρεμα και χαρούμενα. Τα παιδιά που ανοίγονται πιο αργά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να συνηθίσουν τις νέες καταστάσεις και τείνουν να αποτραβιούνται αρχικά. Τα «δύσκολα» παιδιά αναστατώνονται εύκολα από νέους ανθρώπους και καταστάσεις, έχουν δυνατές συναισθηματικές αντιδράσεις και προσαρμόζονται δύσκολα.
Πέρα από τους φυσιολογικούς φόβους της παιδικής ηλικίας και τις φυσικές διαφορές στον χαρακτήρα του κάθε παιδιού, κάποια νήπια βιώνουν έντονο και παραλυτικό φόβο για νέους ανθρώπους και μέρη. Αν ένα παιδί έχει σοβαρό κοινωνικό άγχος, θα βιώνει δυσφορία στις καταστάσεις αυτές, όπως κλάμα, πανικό ή προσκόλληση, και θα προσπαθεί να αποφεύγει τις καταστάσεις που του προκαλούν φόβο.
Κάποια παραδείγματα κοινών παιδικών φόβων περιλαμβάνουν το να συναντά αγνώστους, να μπαίνει σε μια ομάδα παιδιών, να μιλά στην τάξη και να το αφήνουν οι γονείς του στον παιδικό σταθμό. Συμπεριφορές που μπορεί να οφείλονται σε κοινωνικό άγχος αποτελούν η υπερβολική αιδώς, η δυσκολία να ηρεμήσει τον εαυτό του, η αρνητική στάση απέναντι στον παιδικό σταθμό, η παρακολούθηση άλλων παιδιών ενώ παίζουν (αντί να συμμετέχει και εκείνο). Επίσης, κάποια παιδιά ενσωματώνουν τους φόβους τους αυτούς στο φαντασιακό τους παιχνίδι και στα σενάρια που πλάθουν.
Τι μπορεί να γίνει;
Οι γονείς μπορούν να κάνουν πολλά για να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση των νηπίων τους, βοηθώντας τα να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα τις μετέπειτα προκλήσεις της ζωής. Κάποιες συμβουλές για να βοηθήσετε το νήπιό σας να μειώσει το άγχος του και να ανταπεξέλθει στις κοινωνικές απαιτήσεις του περιβάλλοντός του είναι οι παρακάτω.
1. Το άγχος μπορεί να μαθευτεί από τους γονείς. Επιδείξτε οι ίδιοι ήρεμη συμπεριφορά με αυτοπεποίθηση, όποτε αυτό είναι δυνατόν.
2. Δώστε στο παιδί σας ευκαιρίες να προβάρει από πριν τις νέες καταστάσεις. Για παράδειγμα, κάντε πρόβα κάτι που έχει κληθεί να πει μπροστά στην τάξη του.
3. Μην είστε υπερβολικά συμπονετικοί. Υπερβολική συμπόνια διδάσκει το παιδί σας ότι υπάρχει κάτι που πρέπει να φοβούνται, αντί να του δείχνετε πώς να το αντιμετωπίσει.
4. Προσφέρετε ήρεμη ενθάρρυνση. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να δοκιμάσει νέα πράγματα, αλλά μην το πιέσετε.
5. Αποφύγετε το να είστε υπερβολικά προστατευτικοί. Μην περιορίζετε την έκθεση του παιδιού σας σε καταστάσεις που του προκαλούν φόβο, γιατί έτσι θα μάθει να τις αποφεύγει.
6. Μην επικρίνετε. Να είστε ένας σταθερά στοργικός γονέας πάνω στον οποίον μπορεί να βασίζεται το παιδί σας.
7. Δείτε βίντεο ή διαβάστε βιβλία για παιδιά με αυτοπεποίθηση ή φέρτε του ως παράδειγμα τις συμπεριφορές παιδιών στο περιβάλλον του που έδειξαν αυτοπεποίθηση.
8. Μην δίνετε πολλή προσοχή στις συμπεριφορές φόβου. Αντ? αυτού επαινέστε τις προσπάθειες του παιδιού να αντιμετωπίσει καταστάσεις που του προκαλούν φόβο.
9. Να είστε ειλικρινείς με τους δασκάλους και τους φροντιστές του. Μιλήστε με εκείνους που φροντίζουν το παιδί σας σχετικά με τον καλύτερο τρόπο που θα βοηθήσει το παιδί σας να αναπτύξει κοινωνική αυτοπεποίθηση. Βεβαιωθείτε ότι όλοι εργάζεστε προς τον ίδιο στόχο.
Μπορεί να είναι δύσκολο να γνωρίζετε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσετε το νήπιό σας που παρουσιάζει κοινωνικό άγχος. Αν και μπορεί να ελπίζετε ότι το παιδί μεγαλώνοντας θα διώξει μόνο του τους φόβους αυτούς, είναι σημαντική η προληπτική δράση, ώστε να ενθαρρύνετε το παιδί σας να παίρνει ρίσκα και να μειώσει την αποφυγή των κοινωνικών περιστάσεων. Αν το παιδί σας υποφέρει από ακραίο άγχος που επηρεάζει την καθημερινή του ζωή, μπορεί να θελήσετε να συμβουλευτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για πλήρη διάγνωση και πλάνο αντιμετώπισης.
Πηγή:
https://www.verywellmind.com/
